آیا اریتریتول اعتیاد آور است؟

با به روز رسانی مداوم ازاریتریتولتکنولوژی تولید و استخراج در سال های اخیر کاهش قابل توجه قیمت پایه ای را برای طیف وسیعی از کاربردهای اریتریتول فراهم می کند. اریتریتول نیز به طور گسترده ای به عنوان یک افزودنی غذایی استفاده می شود.

منبع اریتریتول

اریتریتول یک ماده فعال طبیعی است که به طور گسترده در طبیعت وجود دارد. اریتریتول در جلبک دریایی، گلسنگ، قارچ، خربزه، انگور و غذاهای تخمیر شده رایج مانند سس سویا، شراب و آدامس وجود دارد. علاوه بر این، می تواند به مقدار کمی در کره چشم، پلاسما و مایع جنین حیوانات نیز شناسایی شود.

در حال حاضر سه روش اصلی تولید اریتریتول به نام‌های روش استخراج بیولوژیکی، روش سنتز شیمیایی و روش تخمیر میکروبی وجود دارد. در مقایسه، روش تخمیر میکروبی به دلیل شرایط تولید ملایم، کیفیت محصول پایدار و ایمنی غذایی بالا به ایده آل ترین روش تولید اریتریتول تبدیل شده است.

در حال حاضر اریتریتول در مقیاس وسیع توسط تخمیر میکروبی در داخل و خارج از کشور تولید می شود. بیشتر میکروارگانیسم های مورد استفاده مخمرهای هیپراسموتیک درجه غذایی مانند Candida، Pichia و Trigonopsis هستند. ) Moniliella، Torulopsis، Trichospornides، Hansenula، Yarrowia و سایر جنس ها.

غذاهای حاوی اریتریتول

اریتریتول دارای نقطه ذوب پایین، کالری کم، رطوبت سنجی کم، هماهنگی شیرینی خوب است و هنگام حل شدن، گرمای بیشتری را جذب می کند. علاوه بر این، دارای خواص بسیار عالی مانند پایداری بالا در برابر اسید و حرارت است و در سال های اخیر به طور گسترده در صنایع غذایی مورد استفاده قرار گرفته است. در اوایل دهه 1980، ژاپن اولین کشوری بود که نوشیدنی های چای بدون قند اضافه شده با اریتریتول را معرفی کرد که به طور گسترده توسط مصرف کنندگان شناخته شد. در حال حاضر بیشتر و بیشتر نوشیدنی ها و شیرینی های کم قند و کم کالری مانند آب نبات، آدامس و شکلات از اریتریتول برای رفع نیازهای بازار و رفع نیازهای سلامت مصرف کننده استفاده می کنند.

علاوه بر این، اریتریتول همچنین دارای خواص آنتی اکسیدانی است که می تواند رادیکال های آزاد را از بین ببرد و از تولید آنها جلوگیری کند. در ادبیات گزارش شده است که افزودن اریتریتول به نوشیدنی های آبلیمو نه تنها طعم نوشیدنی را بهبود می بخشد، بلکه از ویتامین های موجود در نوشیدنی محافظت می کند و ماندگاری آن را طولانی تر می کند.

هیچ سیستم آنزیمی برای متابولیسم اریتریتول در بدن انسان وجود ندارد. اریتریتول پس از ورود به بدن انسان در متابولیسم قند شرکت نمی کند و به سختی باعث تغییر در قند خون می شود. بیشتر آن از طریق کلیه ها از طریق ادرار دفع می شود. این ویژگی متابولیک منحصر به فرد، اریتریتول را برای گروه های مصرفی خاص با محدودیت قند مانند بیماران دیابتی ایمن می کند. بنابراین، اریتریتول به طور گسترده در غذاها و نوشیدنی های کاربردی برای جمعیت های خاص مانند دیابت، عدم تحمل گلوکز و چاقی استفاده می شود.

با ظهور مفهوم "پخت سبز"، اریتریتول برای جایگزینی بخشی از ساکارز در محصولات پخته شده برای حفظ طعم خوب استفاده می شود. همچنین رطوبت را دفع می کند و ماندگاری مواد غذایی را افزایش می دهد. کرافت اریتریتول را به محصولات سری Oreo اضافه کرد که کالری بیسکویت ها را کاهش داد و طعم طراوت بی نظیری به آن اضافه کرد.

در صنایع فرآوری مواد غذایی، اغلب لازم است برخی از ترکیبات الکل قند طبیعی اضافه شود. این نه تنها می تواند برخی از خواص عملکردی غذا و پروتئین کم آب را بهبود بخشد، بلکه باعث تثبیت و محافظت از ماکرومولکول های بیولوژیکی در محلول، جلوگیری از تشکیل دانه های ماکرومولکولی، مهار دناتوره شدن پروتئین در سطح مشترک هوا و آب و بهبود پایداری امولسیون های پروتئینی در محلول های مختلف می شود. فاکتورهای محیطی. ثبات در شرایط و غیره

اریتریتول همچنین می تواند بوی بد عصاره های گیاهی، کلاژن، پپتیدها و سایر مواد را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. بنابراین، اریتریتول به فرمول برخی از محصولات کلاژن برای بهبود طعم اضافه شده است.

خلاصه

اریتریتول به عنوان یک شیرین کننده طبیعی امیدوارکننده، توجه بیشتری را از سوی صنایع غذایی به خود جلب کرده است. بنابراین، اعتقاد بر این است که در آینده نزدیک، اریتریتول به اعماق زندگی ما خواهد رفت و در تمام جنبه های زندگی ما استفاده خواهد شد.